Πώς να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες;

Πολλοί άνθρωποι με έχουν ρωτήσει "γιατί τους συνέβη κάτι", "γιατί σε εκείνους", "τι κάνουν λάθος και που φταίνε".. 

Το μόνο που τους απαντάω με σιγουριά, είναι πως όλοι, μα όλοι έχουμε βρεθεί στη θέση τη δική τους, να νιώθουμε πως κάτι συμβαίνει με εμάς για να είναι τα πράγματα έτσι στον έξω μας κόσμο.. Είναι μια απάντηση που σαφέστατα δεν προσφέρει λύση, πόσο μάλλον μαγική λύση. Το "πρόβλημα" παραμένει ολόιδιο, ίσως και να μοιάζει μεγαλύτερο γιατί η προσδοκία ότι θα μου λύσει κάποιος άλλος- κάποιος "ειδικός" το θέμα μου και θα μου δώσει μια αποτελεσματική συνταγή εξαφανίζεται..

 Όμως, αν το σκεφτείς καλύτερα.. αντιλαμβάνεσαι πως αυτό που συναντάς, ενώ έχει σχέση με εσένα, συμβαίνει και με έναν τρόπο θα λέγαμε καθολικό...

Γιατί άραγε υπάρχει κάποιος που ενώ οδηγεί, δεν έχει συναντήσει ποτέ λακκούβα στο δρόμο; Σε άλλον η λακκούβα θα είναι μικρή, σε άλλον μεγάλη, κάποιοι θα την συναντήσουν μια φορά, κάποιοι- οι περισσότεροι θα συναντήσουμε πολλές διαφορετικές λακκούβες. Έχει σκεφτεί ποτέ κανείς πως φταίει η δική του οδήγηση για το ότι υπάρχουν λακκούβες στο δρόμο; Είναι δική του ευθύνη που εμφανίστηκαν στο δρόμο του;

Η δική του ευθύνη σαν οδηγός είναι πως θα διαχειριστεί τις λακκούβες που συναντά, αν θα τις προσέξει εγκαίρως, αν θα χαμηλώσει την ταχύτητα του, αν θα καταφέρει να τις αποφύγει ή θα πέσει πάνω τους αγνοώντας τες τελείως.. αν θα δεχτεί πως κάποιες φορές θα συμβεί και να πέσει πάνω τους και δεν έχει νόημα να πηγαίνει αργά σε κάθε δρόμο που διανύει, μην τυχόν και υπάρχουν λακκούβες (Αλήθεια, τι καταστροφικό έχει να πέσεις μια φορά σε μια λακκούβα;).. Και φυσικά αν πάψει να αναρωτιέται "γιατί συμβαίνει σε εκείνον να συναντά ή και να πέφτει σε λακκούβες" και όταν τελικά συμβεί και πέσει, να συνεχίσει τον δρόμο του, ίσως πιο προσεκτικά και με πιο ώριμη σκέψη..

Δυστυχώς, ο δρόμος που λέγεται "ζωή" δεν είναι ίδιος για όλους, ακόμα κι αν κάποιες φορές μοιραζόμαστε κάποια κομμάτια του... Άλλες λακκούβες συναντάς εσύ, άλλες εγώ.. Και δυστυχώς ή ευτυχώς, ο δρόμος μου είναι μοναδικός όπως και ο δικός σου.. Όμως, έχει νόημα να τους συγκρίνουμε, έχει νόημα να αναρωτιέται ο καθένας "γιατί σε αυτόν;".. 

Και τελικά, αυτή η κίνηση, να αναρωτιόμαστε τι κάνουμε λάθος και υπάρχουν τα εμπόδια στο δρόμο μας, τι όφελος έχει για εμάς; Αν αρχίζω να βασανίζω το μυαλό μου για το τι μπορεί να μου συμβεί αν πέσω στη λακκούβα, ή γιατί ενώ έχω συναντήσει τόσες, συναντάω κι άλλη και σκεφτώ πως εγώ φταίω που τις συναντάω, δεν θα αρχίσω να φοβάμαι να οδηγώ;  Αυτό δεν θα φέρει σαν αποτέλεσμα να πέσει η απόδοση μου στην οδήγηση με αποτέλεσμα, ίσως, να γίνω πιο επιρρεπής στις λακκούβες;

Ένα παράδοξο, τώρα, που συμβαίνει στο δρόμο της "ζωής" είναι πως αν δεν αντιμετωπίσεις "σωστά" μια λακκούβα, συνήθως αυτή παρουσιάζεται πάλι με κάποιο τρόπο μπροστά σου.. Είναι σαν να χρειάζεται να πέσεις κάποτε πάνω της για να μάθεις να την αποφεύγεις.. 
Ακόμα, κάποιες φορές, καθώς πολλές λακκούβες βρίσκονται λίγο- πολύ σε παρόμοια σημεία, νιώθεις σαν έχουν μπερδευτεί οι ταχύτητες και μάντεψε- σαν να φταις εσύ γιατί έβαλες αντί για πρώτη όπισθεν, όμως κανένα σημείο στο δρόμο σου, όσο και να μοιάζει με τα παλιά δεν είναι ίδιο. Εσύ πας μόνο μπροστά.. 

Και είσαι υπεύθυνος μόνο για το πώς θα διαχειριστείς αυτό που συναντάς μπροστά σου..

Υπάρχουν, τώρα, άνθρωποι που ενώ θα έκαναν ένα πανέμορφο ταξίδι και οι δρόμοι τους θα ήταν καθαροί, θα συζητούσαν και θα κατηγορούσαν τους πάντες για την μια λακκούβα που βρήκαν.. Υπάρχουν άλλοι που οι δρόμοι τους θα ήταν γεμάτοι μικρές και μεγάλες λακκούβες και βάζοντας σαν στόχο να τις αποφύγουν όλες, να κατέληγαν στο ίδιο αποτέλεσμα. Υπάρχουν άλλοι που θα έπεφταν συνέχεια πάνω στις λακκούβες και ενώ θα κατηγορούσαν τους πάντες, δεν θα σκέφτονταν πως δεν έχουν προσπαθήσει να τις αποφύγουν- άλλοι που θα κατηγορούσαν συνέχεια τον εαυτό τους που έπεσε έστω σε μια. 

Τέλος, υπάρχουν άλλοι που θα έπεφταν καταλάθως, θα ξαναέπεφταν, θα πρόσεχαν, θα απέφευγαν, θα έπεφταν κατά βούληση, χωρίς όμως να σταματήσουν να απολαμβάνουν λεπτό τη διαδρομή τους και χωρίς να κατηγορούν κανέναν..

Σου έχω καλά νέα... Εσύ μπορείς να επιλέξεις σε ποια κατηγορία οδηγών θέλεις να είσαι και πως θα βλέπεις και θα αντιμετωπίζεις τις λακκούβες της ζωής σου..

Αν αποφάσισες ότι θέλεις να ανήκεις στην τελευταία κατηγορία, σου προσφέρω μικρούς οδηγούς για να το πετύχεις..

 Όταν, λοιπόν, συναντάς δυσκολίες..

• Σκέψου πως δεν είσαι έρμαιο των καταστάσεων και υπάρχει τρόπος να επηρεάσεις έστω και λίγο ότι αντιμετωπίζεις, σκεπτόμενος/η ότι η δυσκολία αυτή θα περάσει και ότι θα βγεις πιο δυνατός/η στο τέλος.

• Εστιάσου στους στόχους σου, μην χάνεις το μέλλον από τα μάτια σου. Υπάρχουν ακόμα επιθυμίες σου που δεν έχουν πραγματοποιηθεί, επιθυμίες και σημαντικά πράγματα που έχουν την ικανότητα να σε κινητοποιήσουν, ώστε να βρεις την δύναμη να συνεχίσεις..

• Διατήρησε μια μακροχρόνια προοπτική. Μην περιορίζεσαι σε αυτό που βιώνεις αυτή την στιγμή, αλλά λάβε υπόψη σου ολόκληρη τη ζωή σου, αναζητώντας παρελθοντικές καταστάσεις που μοιάζουν με τη σημερινή ή που στην αρχή σου φαίνονταν "βουνό" μα τώρα τις θυμάσαι και καμαρώνεις. Γιατί να μην συμβεί το ίδιο και με την παρούσα κατάσταση; Σκέψου πως μπορεί και να έρθει η στιγμή που θα χαμογελάς με αυτό που σήμερα σε πονάει.. 

• Κάτι παράδοξο: θυμήσου πως θα πεθάνεις. Το ρητό "Momento Mori" μας διδάσκει πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα στο βαθμό που μπορεί να επηρεάσουν συνολικά την ζωή μας, ακόμα και την επιβίωση μας. Αν πέθαινες αύριο, αυτό που ζεις σήμερα τι άξια θα είχε για' σένα; Θα στεναχωριόσουν το ίδιο;

• Κράτα την στάση: ήρθε σαν μάθημα. Θυμήσου αυτά που έλεγα παραπάνω. Είναι πιο πιθανό να πέφτω στις λακκούβες συχνότερα, όταν δεν έχω μάθει να τις αποφεύγω ή να προσέχω τον τρόπο που θα τις χειριστώ. Αναρωτήσου: τι μπορώ να μάθω σήμερα, με βάση αυτό που αντιμετωπίζω ώστε αύριο να ξέρω να αντιμετωπίζω κάποιο παρόμοιο γεγονός καλύτερα;

• Μοιράσου τον πόνο και την εμπειρία σου και βελτίωσε "προληπτικά" τις σχέσεις σου. Η συμμετοχή σε κάποια εθελοντική ομάδα με κοινά ενδιαφέροντα και οι καλές σχέσεις με συγγενείς και φίλους- σχέσεις όπου υπάρχει αυθεντικότητα και αμοιβαιότητα- μπορούν να σε βοηθήσουν να αυξήσεις την ανθεκτικότητα σου στις δυσκολίες.

• Φρόντισε τον εαυτό σου. Μην τον κρίνεις, μην τον κατηγορείς, επέτρεψε του να περάσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο τα στάδια του πένθους. Άσε τον εαυτό σου να λυγίσει, να αποτραβηχτεί, να γκρινιάξει, να σκεφτεί και στο τέλος να αντλήσει εκ νέου δύναμη. 

Καλή δύναμη και προσοχή στις λακκούβες!!!