Η αποδοχή και η αγάπη του πραγματικού..

Η συνταγή μου για το μεγαλείο στον άνθρωπο είναι η αγάπη του πεπρωμένου: το να μη θέλεις να είσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι, ούτε στο μέλλον ούτε στο παρελθόν ούτε στον αιώνα τον άπαντα. Όχι απλώς να υπομένεις το αναγκαίο, πόσω μάλλον να το αποκρύπτεις- όλος ο ιδεαλισμός αποτελεί ψευδολογία μπροστά στο αναγκαίο-, αλλά να το αγαπάς...


(από το βιβλίο του Νίτσε: "¨Γιατί να είμαι τόσο σοφός;")