Να στηρίξεις τις επιθυμίες του άλλου, αν αυτές έχουν την δυνατότητα να γίνουν..

Ο κορυδαλλός και ο ελέφαντας 

Ο ελέφαντας και ο κορυδαλλός ήταν φίλοι. Ο κορυδαλλός έδειχνε στον ελέφαντα τα πιο δροσερά μέρη της ζούγκλας και ο ελέφαντας προστάτευε τις νύχτες τη φωλιά του κορυδαλλού από την επίθεση των αρπακτιών ερπετών και πενασμένων σκίουρων.

Μια μέρα, ο ελέφαντας είπε στον κορυδαλλό πως τον ζήλευε για την ικανότητα του να πετάει. Πόσο θα του άρεσε να ανέβαινε στον ουρανό, να έβλεπε τη γη από ψηλά, να πήγαινε οπουδήποτε ανά πάσα στιγμή! Αλλά με το βάρος του.. Ήταν αδύνατον!

Ο κορυδαλλός του είπε ότι ήταν πολύ εύκολο. Πως το μυστικό του πετάγματος των κορυδαλλών, για παράδειγμα, βρισκόταν στα χρωματιστά φτερά της ουράς τους. Αν αυτός είχε τουλάχιστον ένα αληθινό φτερό και το ήθελε πραγματικά, μπορούσε να τα καταφέρει. Αφού είπε αυτό, έβγαλε με το ράμφος του ένα φτερό από την ουρά του και είπε: «Κράτα δυνατά αυτό το φτερό στο στόμα, και κούνα γρήγορα τα αφτιά σου πάνω- κάτω.»

Ο ελέφαντας έκανε αυτό που του είπε ο κορυδαλλός. Έπιασε δυνατά το φτερό με το στόμα του για να μην του ξεφύγει κι άρχισε να κουνάει πάνω- κάτω τα μεγάλα του αφτιά με όλη του τη δύναμη.

Σιγά- σιγά πρόσεξε πως ανέβαινε, απογειωνόταν, ήταν στον αέρα. Ο ελέφαντας αισθάνθηκε ευτυχισμένος. Μπορούσε να πάει όπου θέλει από τον αέρα, ,με μεγάλη ευκολία. Είδε τη γη από ψηλά, είδε τα ζώα και τους ανθρώπους, διέσχισε το βαθύ ποτάμι που είχε βάλει σαν όριο της περιοχής του και εξερεύνησε άγνωστα τοπία. Στο τέλος, επέστρεψε χαμογελαστός, για να προσγειωθεί εκεί που είχε αφήσει τον κορυδαλλό.

«Δεν ξέρεις πόσο σε ευγνωμονώ γι’ αυτό το θαυματουργό φτερό» του είπε. Και το φύλαξε προσεκτικά πίσω από το αφτί του, για να το ξαναχρησιμοποιήσει όταν θα ήθελε να πετάξει ξανά.

Ο κορυδαλλός του απάντησε: «Α, το φτερό. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι καθόλου θαυματουργό. Θα μου έπεφτε έτσι κι αλλιώς, γιατί ήταν λίγο λάσκα, αλλά έπρεπε να σου δώσω κάτι για να μην πιστεύεις πως η επιθυμία σου ήταν αδύνατη, και σκέφτηκα αυτό. Τώρα, το ξέρεις.

 Τη μαγεία την έφερε η επιθυμία σου, κι αυτό που σε έκανε να πετάξεις ήταν η δύναμη που έβαλες για να κουνήσεις τα αφτιά σου.»

(από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι: Βασίσου πάνω μου)