Τρόποι βελτίωσης της επικοινωνίας σας με το παιδί σας

Σε αυτό το άρθρο θα βρείτε κάποιες μικρές οδηγίες για την καλύτερη επικοινωνία σας με το παιδί σας.

• Πριν δώσετε οδηγίες, κοιτάξτε το παιδί σας στα μάτια και καθίστε στο ύψος του. 

Τονίστε του ότι χρειάζεται να εστιάσει την προσοχή του, χρησιμοποιώντας τα μάτια και τα αυτιά του και κάντε το ίδιο, όταν σας απευθύνει εκείνο τον λόγο.

• Αναφερθείτε στο παιδί σας με το  όνομα του, ώστε να καταλάβει ότι η συζήτηση ή η παρατήρηση αφορά εκείνο.

• Προσπαθήστε να είστε σαφείς και σύντομοι.

Οι μακρηγορίες δίνουν την αίσθηση στο παιδί πως δεν είστε απόλυτα σίγουροι για τα λεγόμενα σας. Έτσι, δοκιμάζει τα όρια σας, καθώς πιστεύει ότι αφού διαπραγματεύεστε τόσο ένα ζήτημα, είναι εύκολο να αλλάξετε άποψη για αυτό. 

• Μιλήστε στη γλώσσα του παιδιού σας. 

Κρατήστε ακόμη και σημειώσεις από διαλόγους που παρατηρείτε ανάμεσα στα παιδιά, ώστε να μάθετε πώς να χρησιμοποιήσετε τους κώδικες τους.

• Τσεκάρετε τον βαθμό κατανόησης του παιδιού. 

Ζητήστε του να σας επαναλάβει όσα είπατε και μείνετε σε εγρήγορση ώστε να αναγνωρίσετε σημάδια που δείχνουν πως η επικοινωνία έχει χαθεί, π.χ απλανές, αδιάφορο βλέμμα.

• Δώστε ένα θετικό κίνητρο, μια εξήγηση για την οδηγία που δίνετε, π.χ πείτε "Ντύσου, ώστε να πας έξω να παίξεις".

• Επαναλάβετε το μήνυμα σας όσες φορές χρειάζεται. 

Αυτό ισχύει ειδικότερα για τα παιδιά που είναι μικρότερα των 3 ετών, καθώς δεν μπορούν να εσωτερικεύσουν αμέσως τα λεγόμενα σας.

• Προσέξτε τις φράσεις που χρησιμοποιείτε.

 Αντί να πείτε "Αν πλύνεις τα δόντια σου, θα παίξουμε", πείτε "Όταν πλύνεις τα δόντια σου, τότε μπορούμε να παίξουμε". Έτσι, δημιουργείται η δέσμευση στην υπακοή: δεν δίνονται εναλλακτικές ούτε βιώνεται κάτι σαν απειλή. 

Αντί να πείτε "Κώστα, κάτσε κάτω", πείτε "Κώστα, θέλω να καθίσεις κάτω" Οι φράσεις που ξεκινούν με "θέλω να.." μειώνει την αίσθηση ότι δίνουμε εντολές και ασκούμε έλεγχο και αυξάνει την πιθανότητα θετικής συμμόρφωσης και ανάπτυξης αλληλοσεβασμού στο παιδί. 

Αντί να πείτε "Μην τρέχεις μέσα στο σπίτι", πείτε "Θα ήταν καλύτερο να περπατήσεις, έξω τρέχουμε όχι μέσα στο σπίτι". Με αυτό τον τρόπο, το παιδί δεν αισθάνεται ότι τιμωρείται. 

Αντί να πείτε "Γιατί το έκανες αυτό;" πείτε "Ας μιλήσουμε για αυτό που έκανες". Έτσι, δίνεται περισσότερος χώρος στο παιδί για να σκεφτεί και να εκφραστεί, χωρίς να μπαίνει σε θέση άμυνας και να νιώθει ότι επικρίνεται.

Δοκιμάστε φράσεις που εκφράζουν τα συναισθήματα σας και το λόγο που λέτε κάτι, για παράδειγμα πείτε "Όταν τρέχεις μακριά μου νιώθω στεναχωρημένος/η γιατί μπορεί να χαθείς".

• Μην κάνετε περιττές ερωτήσεις. 

Αντί να πείτε "Θα μαζέψεις τα πράγματα σου;" πείτε "Μάζεψε τα πράγματα σου, σε παρακαλώ". 

• Ταυτόχρονα, όταν κάνετε ερωτήσεις, φροντίστε αυτές να είναι ανοιχτές και όχι κατευθυντικές ή ανακριτικές.  

Οι ανοιχτές ερωτήσεις βοηθούν ένα κλειστό παιδί να ανοιχτεί. Για παράδειγμα, μην πείτε "Πέρασες καλά σήμερα στο σχολείο;" πείτε "Τι έμαθες σήμερα στο σχολείο;" ή "Τι διαφορετικό κάνατε σήμερα;"

• Βοηθήστε το παιδί να σας μιλήσει και ακούστε το προσεκτικά.

 Όταν σας μιλάει για ένα φόβο ή μια δυσκολία του, κάνετε περιστασιακά κάποια σχόλια όπως "Καταλαβαίνω" και ρωτήστε το "Πώς μπορώ να σε βοηθήσω;". 

• Ορίστε τους κανόνες σαν παιχνίδι. 

Αφήστε σημειώματα, φτιάξτε μαζί με το παιδί σας έναν κατάλογο με κανόνες, στους οποίους θα προσθέτετε και οι δύο καινούργιους σαν παιχνίδι. Με αυτό τον τρόπο, η οργάνωση των κανόνων επιτυγχάνεται με θετικό τρόπο.

• Να είστε ευγενικοί με το παιδί σας και να του μαθαίνετε να είναι και εκείνο ευγενικό.

 Χρησιμοποιήστε και μάθε του να χρησιμοποιεί φράσεις όπως "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ", "συγνώμη", όπως και να μιλάει ευγενικά πάντα και όχι κατά περίπτωση. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει πρώτα εσείς να είστε ψύχραιμοι και ευγενικοί μαζί του.

• Όπου είναι εφικτό, δώστε επιλογές π.χ "Τι θέλεις να φορέσεις: το μπλε ή το κόκκινο μπλουζάκι; Τι θα κάνεις πρώτα: θα βάλεις τις πυτζάμες σου ή θα πλύνεις τα δόντια σου;

• Δώστε εναλλακτικές, όταν αρνείστε κάτι, π.χ "Δεν μπορείς να παίξεις στην αυλή τώρα, αλλά μπορείς να δεις DVD".

• Βοηθήστε το παιδί σας να ρίξει τους τόνους καθώς σας μιλάει. 

Όσο πιο δυνατά σας μιλάει εκείνο, τόσο πιο χαμηλόφωνα χρειάζεται να ανταποκρίνεστε.

• Μείνετε σταθεροί σε ένα θέμα και κλείστε το, παρά τις αντιδράσεις του παιδιού σας. 

Πείτε "Η άποψη μου δεν αλλάζει, λυπάμαι" και μην υποκύψετε σε κλάματα και παράπονα. Σημαντικά για το κλείσιμο ενός θέματος είναι το ύφος και ο τόνος της φωνής, καθώς αυτά πρέπει να εμπνέουν σιγουριά.

• Τέλος, διατηρήστε την ψυχραιμία, την αισιοδοξία και την πίστη στην ικανότητα σας και στην ικανότητα του παιδιού σας.

Καλή συνέχεια και καλή εφαρμογή των άνωθεν οδηγιών!!